“I think he's here,
mama.” Tumayong sabi ni Javier Cristobal, ang tatay ni James, at ngumiti ito sa
dalawang babae.
“Hi pa, ma and granny!” Bati niya sa tatlong tao na nasa sala at hinihintay ang pagdating niya.
“Ang
aga mo yata, son. I told you to be here at 6 and its only half past five in the afternoon. I thought you have a
press conference with your brods?” Tanong nang tatay niya at inakbayan siya.
“I
cancelled that for grandma. And you know me dad, I hate reporters, well, not as
much as Randolph hates them but still there's hate in it.”
“Hijo, dont you miss me?” sabi ng lola niya, si Guadalupe Cristobal, na kunwari ay nagtatampo. “Porke ba nagbinata ka lang ay hindi mo na ako iniitindi?”
patuloy pa nito.
“Dont
be silly, Granny. You know how much I miss my favorite lola.” Pagkasabi nito ay
lumapit na siya sa lola niya at nagmano dito. “You're still as beautiful as ever, Granny, and you look younger than the last time I saw you.”
“Hay
apo, hindi mo na ako dapat ginagamitan nang charms mo dahil hindi na uubra yan sa
akin. Nagawa ng lahat yan ni Jacinto, sumalangit nawa.” Sabi nito at natawa pa. “Dapat sa mga babaeng nirereto nang mama mo
nalang ginagamit ang charms mo. Alam mo namang hindi na ako bumabata apo at gusto ko pang
maabutan ang magiging apo ko sa tuhod. Remember, you're not that young anymore, James.” Nag-umpisa na
naman ang pagsesermon nang lola niya tungkol sa pag-settle down niya. Tuwang-tuwa ang mama niya pag andyan ang
lola dahil may kakampi ito para sa pagrereto sa mga babae sa kanya.
“Pakinggan
mo kami nang lola mo anak. I really want to see my grandchild too. I want a baby in
this house na maaalagaan ko. Puro na lang kasi mga mature ang nandito no, nakakatanda lalo,
right Mama?” sabi nang mama niya, si Margarita Cristobal, na tumabi pa lola niya. “Why not date Michelle Ventura? She’s really a nice girl and very
beautiful. Nakatapos siya sa kursong Business Management. She’s gonna be a good help to
our company too.”
“Pa,
help me here.” Sabi niya na tumingin at humihingi ng tulong sa ama niyang naka-ngiti lang sa
mag-iina.
“Well,
pagbigyan mo na yang lola at mama mo. Gusto ko na rin naman kasing magkaapo, son”
“Even
you, pa?” sabi niya na may panlulumo sa tinig niya. “I'm not ready to marry yet.
Not... now.” Sabi niya na may sakit na makikita sa mata nito.
Bumuntong-hininga
ang mama niya. “Don’t tell me, Hindi mo pa nakakalimutan si Isabel?”
“Si
Isabel? Ang Gold Digger na modelong yun? Unang kita ko dun sa babaeng yun hindi
ko na nagustuhan. Mukha kasing social climber.” Sabi naman nang lola niya na noong una pa lang ay tutol na sa ex niyang si Isabel.
“Ladies,
I think it's inappropriate to talk about that woman here.” Ang sabi nang tatay niya
na tumingin sa kanya. Nakita nito and sakit na bumalatay sa gwapong mukha ni James.
“I...
I’ll just go up and change, everyone.” Sabi niya at
lumakad na sa grand staircase nang bahay. Isabel was his first love and the lady that he almost marry. He
loved her so much his willing to give her everything dahil tanga pa siya noon.
Nakilala niya si Isabel Fontanilla sa Fashion show na napilitan lang siyang
pumunta. Isa kasi sa mga inirereto ng mama niya ay Fashion Organiser, kaya ayun at
napilitan siya. He fell inlove the moment she stepped out and showed the
wedding dress she was wearing. She looked like a goddess to him.
Na-inlove
siya sa babae dahil iba siya sa mga nirereto nang mama niya. Sophisticated kasi
ito pero she’s brave. She will tell what she thinks a very straight forward lady at hindi itinatapon ang sarili sa lalake. She has her way of making a man be
her slave and one of that man was him, unfortunately. She never asked for anything when they
begun dating. She was really sweet to him pero ni minsan ay hindi nito
kinancel ang mga fashion show para sa kanya. For James, it was very
independent. Mas gusto kasi ni James na siya ang nagpapakahirap para makuha ang
isang babae. For James, she was a perfect independent and brave girl.
Then
she starts asking for things like new car, new house, branded shoes, dress etc.
James didnt mind to give it to her because ang nasa isip ni James ay deserving
naman ito sa mga bagay na iyon. Ang mga ka-brod niya ay tutol sa mga ginagawa
niya. Kahit nga ang parents niya pero for James, she’s the one. Humingi pa nga
siya nang tulong kay Randolf para sa engagement ring na worth half a million.
Kahit na tutol si Randolf ay ginawa parin nito para sa kanya.
Pumasok
na sa silid niya si James sa kwarto niya at hinubad niya ang kanyang suit and went straight towards his own bathroom. Hindi niya maiwasang alalahanin kung ano ang nangyari the last time he saw Isabel.
Hindi
maiwasan ni James ang mapangiti. Hawak na kasi niya ang engagement ring na
pinasadya niyang ipagawa kay Randolph. Ayaw pa nga nitong gawin nung una kung
hindi lang siya nagmakaawa dito. For Isabel, his willing to lower his pride as
a Cristobal and as a man. Magpo-propose na kasi siya mamayang gabi sa babae. Hindi pa nito
alam kaya sasadyain niya ang babae para imbitahan sa special dinner na siya
mismo ang nag-organize. All of his brods, grandmother and parents gonna be there. He
wanted to propose infront of all the people who’s important to him.
He parked his car infront of a
beautiful and very big house. Bahay iyon na ipinagawa niya kay Elliot. Gusto
kasi niyang dito tumira kasama si Isabel. Pinagamit muna nito iyon sa dalaga
kasi magtatagal ito sa bansa pero wala itong sariling bahay, after all, magsasama
rin naman sila sa iisang bubong once na maikasal na sila.
Bumaba siya sa kanyang kotse at
naglakad papuntang gate ng bahay. Hawak-hawak pa rin niya ang engagement ring
para sa espesyal na gabing iyon. Inilagay niya ito sa loob ng suit niya bago
siya pumasok sa bahay.
“Manang Rosie, si Isabel po?” tanong
niya sa kasambahay ni Isabel sa bahay.
“Ahh, Ser! Si Mam ba kanyo? Ala eh,
nandun pu sa kwartu niya. May kausap pu dun sa selpun niya.” Sabi nang
bisayang kasambahay ni Isabel. “Tatawagin ku na pu, Ser. Just por yu pu. Teka lang
pu.” Sabi pa nito.
“Ahh. No thanks Manang. Sosurpresahin
ko na lang siya.” Sabi niya at tumaas na siya patungong kwarto ni Isabel. Bukas
ang pintuan nang kwarto ni Isabel, and for him its a great chance para
supresahin niya ito. Dahan-dahang lumapit si James sa pintuan. Isang
nakakalokong ngiti ang nakarehistro sa mukha niya.
“Look hon, just be patient, okay?” sabi
nang mataray na boses ni Isabel. “Napapaikot ko na sa mga daliri ko ang James
Cristobal na yun. At kahit na anong ihingi ko sa kanya ay ibibigay niya.
Kailangan ko lang ay ang titulo nang bahay na ito na nakapangalan sa akin.
Nakuha ko na ang dream car mo right? I promised you that.” At tumawa pa ito ng
napakaarte.
“Look, He only looked intelligent. I
swear hon. Ill get this house for you. Yup, I know. I love you so much and I
missed you too. Say Hello to our baby for me.” Sabi pa nito at humalik pa sa
ere para lang malaman nang kinakausap nito na humalik ito pabalik.
Anger and shock struck James body.
Nagdilim ang paningin niya at pabalang na binuksan ang pintuan. Gulat namang
humarap sa kanya si Isabel.
“J-james, b-baby. a-andiyan k-ka na pala. M-mtag-gal ka na bang
nakatayo diyan?” tanong nito na napalunok na nang ilang beses. She looks really
scared. That's the first time na nakita nitong magdilim ang mukha ni James.
“So...” James tried everything he could to control his
anger. Kahit papaano ay ayaw niyang makapatay nang tao. “You just USED me for
your FAMILIES needs.” James emphasize the words: used and families. Sobrang lamig nang boses ni James. Nanginginig na si
Isabel sa takot.
“J-james. Let me ex-“ she was then cut off. Ayaw na ni James na marinig pa ang mga katarantaduhang explanations ng gold-digger na babae.
“SHUT UP!” Sigaw ni James dito. “You're right! I'm a very stupid guy! Falling in love with a gold digger like you was really stupid of me. Hindi ko pinakinggan ang lahat when they are telling me that you are no good because, I was stupidly in love with you but Thank you. Thank you for making me realize how stupid I am. Now...GET
LOST!” Utos niya na ibinuka pa lalo ang pintuan. “Huwag mong hintayin na
kaladkarin kita palabas nang pamamahay ko. Get LOST!"
Tumakbo palabas nang kwarto si Isabel
bitbit ang cellphone at car key nito. Hindi ito magkanda-ugaga na makababa sa
hagdan. Hindi na ito ang Isabel na minahal niya, na maganda, sophisticated,
brave at may pride because all of those features was gone, takot na takot kasi ito.
“Dont worry. I wont take anything I’ve
given you even the car that you gave to your husband. I'll tell Manang Rosie
to packed all of your things, every little things you have, I'll sent it all to
your place basta wag ka na lang bumalik sa pamamahay na ito pati na rin sa
buhay ko.”
“You can't do this to me, James. This is
my place our place.” Gusto pang lumaban nito but it's a losing battle because James will never again be stupid to any women.
“No. It is MY place, remember the title
is still in my name. Umalis ka na!” Sabi niya na nagpadagundong sa buong bahay.
“Ai naku dyaske. Ser! Ayos lang ba
kayo?” Sabi ni Manang Rosie na nagmamadaling lumapit sa kanya dahil narinig nito ang malakas na boses niya.
Hindi niya sinagot ang tanong ni Manang
Rosie. “Manang, narinig niyo ako. I-empake niyo na lahat-lahat nang mga gamit
nung babaeng iyon. Ayaw ko na may matitira ni isang hibla nang buhok niya
dito.” matatag na sabi niya ngunit nabasag na ang boses niya, lahat ng emosyon na nasa dibdib niya ay lumabas na ng mawala na sa paningin niya ang babaeng minahal niya ng lubos. Tumalikod siya at dumiretso na sa
sasakyan. Kinuha niya ang cellphone kahit na nanginginig parin sa galit ang
kamay niya.
“Hello, this is James Anthony Cristobal. I just wanted to cancel the proposal party and don't worry, I'll pay for the compensation.”
Sabi nito at ibinato na nito ang phone sa kung saan sa loob ng kotse.
Pinagsusuntok pa nito ang manibela ng ubod nang lakas. Dumugo na ang kamao
nito. Kinuha niya ang susi at pinasibad na niya ang kotse niya. Hindi niya alam kung saan niya gustong pumunta, pero ang alam niya lang ay malayo sa lugar kung saan maaalala niya ang dalaga.
Lumabas na siya sa
banyo dahil tapos na siyang maligo. Tumawa siya nang pagak sa alalahaning iyon.
“I was young and foolish but never again. I swear to never fall in love again not with that kind of lady.” Bulong niya habang nagbibihis siya.
Biglang may kumatok sa pintuan,
“Hijo, dinners ready.” Tawag nang mama niya. Halata sa boses ang pag-aalala.
“Ill
be there in a sec, ma.” Sabi niya at sinuot na ang t-shirt niya na navy blue.
“Can
I come in, hijo?” tanong nang mama niya. Napabuntong-hininga siya saka sumagot
dito. “Yeah, ma, come in.” Ayun lang at nagbukas na ang pintuan.
“Me
and your Granny’s really sorry for what happened earlier. We promise anak na
hindi na namin pa babangkitin ang pangalan nang babaeng yun.” Sabi nito at
lumapit sa kanya. Niyakap siya nito bago nito hinaplos ang mukha niya. “Hijo,
you have to move on. That's why I'm always pestering you to go on a date. I
wanted you to let go of the past, anak, and forget her.” Sabi nito at hinalikan pa siya sa magkabilang pisngi.
“I
know that, ma, and you know how I tried but it's useless.” Sabi niya dito at binigyan
nang napipilitang ngiti ang ina. “Dont worry Mom, I already forgot about her unless being mentioned and soon, time will
come na maaalis na nang tuluyan ang babaeng iyon dito.” At itinuro niya ang
kaliwang dibdib niya.
“Well
thats good to hear, anak. Lets go down because your grandma’s really worried about you. Anak, date
Michelle just once and give her a chance, maybe she’s the one.” Sabi pa nito
habang hinihila siya palabas nang kwarto.
“Okay fine, ma.” Napipilitan ulit na sagot niya. Bumaba na lang sila sa sala at doon
naghihintay ang papa at lola niya.
“Well,
I think we are all present now? Let's go to the dinning area.” Sabi nang papa
niya na nagpatiuna na sa pagpunta sa hapag-kainan. Ang nanay niya ay sumunod sa
papa niya papuntang hapag-kainan habang ang lola niya ay sumabay sa kanya. Hinawakan pa
nito ang kamay niya at pinisil ito.
“Dont
worry, Granny. I'm fine.” Sabi niya na hinalikan ang lola niya sa buhok. “Let's
just eat.”
Tahimik
na silang kumakain ngunit hindi parin papapigil ang mama niya ka kakulitan. “So
anak, promise me that you'll date Michelle, okay?”
“Yes,
hijo, try and date Michelle. Your mom, introduce her to me and she’s a nice
woman.” Nakisali na rin sa pag-rereto ang lola niya.
“Fine.
I'll date her once but that's it. And stop playing cupid, ma. This will be the
last time you do it.” Sabi nito at sinubo na ang Grilled Salmon na niluto pa
nang mama niya.
“Why. anak, are you inlove?” takang tanong naman nang tatay niya sa kanya. “I
remember the time when I told your grandmother that it will be the last time I'm
gonna date a girl na nirereto niya. I was already in love with your mom back then.”
Bigla
namang pasok nang magandang mukha ni KC sa isipan niya. Napangiti siya na
dahilan upang magkatinginan ang mga kasalo niya sa hapag.
“Looks
like you are in love. Care to tell us who she is?” Sabi naman nang lola niya.
"Oh! I think I know her. She's your secretary right? What's her name again? Ah! Cassandra." nakangiting tukso ng mama niya sa kanya and then looked at his father and grandma. "And I have to tell that she's really a beautiful lady." and then she looked at me again with an apologetic gaze. "Can you tell her that I am sorry for being rude. Ikaw kasi anak eh, you cancelled your date and then I saw you walking with another woman."
"Oh! I think I know her. She's your secretary right? What's her name again? Ah! Cassandra." nakangiting tukso ng mama niya sa kanya and then looked at his father and grandma. "And I have to tell that she's really a beautiful lady." and then she looked at me again with an apologetic gaze. "Can you tell her that I am sorry for being rude. Ikaw kasi anak eh, you cancelled your date and then I saw you walking with another woman."
“No,
Granny. I'm not inlove with her. Never. Dont get me wrong. She’s a nice and very
attractive girl but she’s not my type and ma, don't make issues, it's only a friendly date. I just want my new secretary to see our restaurants that sells well but I will definitely tell her that you're sorry, ma. Now, let's just continue eating.”
Makahulugang
nagkatinginan ang parents niya. Doon kasi sila nag-umpisa. Hindi nila type ang
isa’t isa.
ITUTULOY...
2 comments:
Kyaaahhh!! Kahit ilang beses ko ng nabasa too Kinikilig parin ako ^_^
Hahahaha! Mabuti naman at kinikilig ka pa rin! Salamat po ulit sa pagbabasa. ;)
Post a Comment